Ik heb een winterjas! En net op tijd geloof ik, het heeft hier vannacht voor het eerst een beetje gevroren. Echt koud is het verder nog niet, zo tussen de 15 en de 20graden, af en toe wat regen, af en toe wat zon, maar het is wel al echt herfst: de bomen hebben echt de meest fantastische kleuren, erg cool. Gisteren was het wel akelig rotweer, een graad of 8 en regen, echt van dat weer waar ik een enorme hekel aan heb! Maar goed, het is me dus zowaar gelukt om een winterjas te vinden, het is een donkerroze thenorhtface, in twee lagen, en dan heb ik nog een goede fleece gekocht. Volgens die mevrouw in de winkel moest dat me wel door de winter helpen (nadat ze me eerst had gevraagd of ik al eens eerder -35 had meegemaakt, en toen nogal hard was gaan lachen toen ik nee zei...). Ik begin zo langzamerhand wel een beetje te denken dat overdrijven hier een nationale sport is en dat ze zich ook wel een beetje aanstellen, van de week zag ik Sean, het was een graad of 9 en zonnig, en hij had handschoenen aan op de fiets... Maar misschien is het toch geen slecht idee om een fohn te gaan kopen, want zoals ik nu vaak doe, met nat haar de deur uit lijkt me hier in de winter dan toch weer niet zo'n strak plan.
In Europa zou ik nooit een thenorthface jas gekocht hebben, veel te duur, maar hier was het weliswaar duur, maar nog wel betaalbaar, en ach, zo'n jas gaat ook wel een aantal jaren mee, en het schijnt ook echt wel een noodzakelijke investering te zijn, dus ik ben nu wel voor even onder de pannen. Bovendien is het een jas die uit elkaar gehaald kan worden, en je kunt zowel de binnenste als de buitenstelaag ook apart dragen, dus ik heb nu eigenlijk drie jassen voor de prijs van een haha! Maar goed, genoeg over mijn jas, want daar zijn jullie vast eigenlijk niet in geïnteresseerd (ben er alleen heel blij mee, vandaar!
:-) )
Afgelopen donderdag moest ik de groepsdiscussie leiden van ons college over onderzoeksdesigns, samen met Robert, de supercorrecte marine officier. Dat was een aparte ervaring. Ten eerste moest ik dat samen met hem voorbereiden. We hadden maandag om 13.15u afgesproken, maar hij was er niet, dus nadat ik 20 minuten had gewacht (we hadden er natuurlijk niet aan gedacht om telefoonnummers uit te wisselen) ben ik naar het NPSIA computerlab gegaan, omdat ik ook nog moest oefenen met excel en EVIEWS voor mijn kwantitatieve methodes college. Om kwart over twee komt hij daar binnen, zich uitputtend in verontschuldigingen, dat hij te laat was, allemaal uitermate formeel. Vervolgens bleek bij de voorbereidende besprekingen dat hij eigenlijk nog nergens aan toe gekomen was, dus we hadden eigenlijk ook nog eens niks te bespreken ook. Uiteindelijk hebben we de teksten maar gewoon verdeeld, en heeft ieder zijn eigen stukken voorbereid. Robert is wel een beetje een rare, hij is zo ontzettend formeel en correct, ik word er soms een beetje iebelig van, helemaal omdat hij met mij in de buurt nog correcter wordt vanwege het feit dat ik een vrouw ben. Hij gaat bijvoorbeeld staan als ik binnenkom enzo...rare types, die strijdmacht-kerels! Vervolgens tijdens het college, werd ik met mijn wat post-positivistischere opvattingen over wetenschap behoorlijk gegrilld door David Carment, de professor. Natuurlijk kom ik op die momenten niet op de dingen die ik eigenlijk zou moeten zeggen...dus ik was na de drie uur behoorlijk uitgeput.
Ik moet trouwens wel zeggen dat niet alle strijdmacht-kerels in mijn groep zo zijn als Robert, Roy (de amerikaanse oud-intelligence officer van de US airforce) en Bob (de canadese oud-legerofficier) zijn heel anders, veel opener en minder formeel. Misschien juist omdat ze niet meer in het leger zitten...Ik ben door Bob uitgenodigd om volgende week maandag bij hem en zijn familie Thanksgiving te komen vieren, want hij vond dat ik toch zeker niet hier in mijn eentje op de campus kon bijven zitten. Voor degenen onder jullie die nu denken: maar Thanksgiving is toch in november?, dat klopt, maar dat is in de VS, hier in Canada is het in oktober. Ik heb de uitnodiging met beide handen aangenomen, ben benieuwd hoe dat is, zo'n Thanksgiving dinner. Ik heb inmiddels ook al zo'n vijf uitnodigingen voor kerstmis, dus ook dan hoef ik niet zielig alleen te zitten, haha.
Verder heb ik me deze week bezig gehouden met het aanvragen van een Ontario Graduate Studentship (OGS), de enige Canadese beurs waar ik voor in aanmerking kom, en dat betekent natuurlijk weer enorme stapels papierwerk....referentiebrieven (bedankt Menno en Sophie voor jullie snelle reacties!!!), cijferlijsten, lists of academic achievements, study plans...de deadline is 5 oktober, zal blij zijn als het de deur uit is.
Vanavond hebben we een etentje bij Roy en zijn vrouw, lijkt me wel leuk, dan spreek ik die mensen ook eens buiten de colleges om. Maar eerst vandaag nog maar eens verder met mijn transcriptie, OGS study plan, economie vak (maandag een quiz...) en de was!