En weer een week verder; ik snap soms echt niet waar mijn dagen blijven! Bijna eng zo snel als de tijd gaat....Vorige week zaterdag Christina van het vliegveld gehaald, die een enorme rotreis achter de rug had met gemiste aansluitingen, verdwenen koffers, moeilijke douane-beambtes en dus blij was een vriendelijk bekend gezicht op het vliegveld te zien. Nadat ze ingecheckt had in haar hotel zijn we even wat gaan eten in een echt typisch Noord-Amerikaanse 'diner', zo eentje die zo in de film Grease zou hebben kunnen zitten! Het was helemaal surrealistisch omdat het de zaterdag voor Halloween was en er dus allemaal skeletten, bloederige verpleegsters, geesten, 'greys', piraten, duivels, dracula's enzovoorts zaten. Erg grappig. Het was ook leuk om Chrissy weer eens te zien, en eens even gewoon met een vriendin te kunnen bijkletsen, want heel eerlijk gezegd mis ik dat wel hoor! Ben hier nu twee maanden, en ik weet dat het altijd even duurt om weer een netwerk op te bouwen, maar ik vind het soms knap lastig hier in mijn eentje, ook omdat ik door alle belachelijke drukte in mijn studieprogramma nauwelijks toekom aan het opbouwen van een sociaal leven...om de een of andere reden vind ik het allemaal lastiger dan alle voorgaande keren dat ik ergens op nieuw begonnen ben....zal de leeftijd wezen haha!
Deze week moest ik de eerste versie van mijn research design paper inleveren, gelukkig viel het schrijven daarvan me mee, dus was ik ruim op tijd klaar en had ik zelfs tijd om dinsdag met Chrissy uit eten te gaan en daarna met haar langs ons toekomstige apartement te lopen, en alle Halloween versieringen in 'da hood' te bewonderen (dinsdag was het echt Halloween). Woensdagavond zijn we naar een film van Canadese makelij gegaan: 'Bon Cop Bad Cop'. Het verhaal is niet bijster sterk, twee agenten die een onderzoek naar een seriemoordenaar doen, maar wat erg leuk was: het was een tweetalige film, waar steeds de draak werd gestoken met de spanningen tussen Quebec en Ontario. Bovendien was het motief voor de moorden ijshockey (ik denk niet dat deze film ooit in Nederland te zien zal zijn, dus het deels weggeven van het plot is niet al te erg haha!), iets wat volgens mij ook alleen hier in Canada bedacht kan worden. Ik heb dus weer een hoop geleerd! ;-)
Verder begint het hier echt winter te worden! 's Nachts een graad of vijf onder nul, overdag misschien een graad of vijf er boven...Voorlopig nog geen sneeuw, maar dat zal wel niet lang meer op zich laten wachten. En nu de klok vorig weekend een uur terug gezet is wordt het hier al om 17.00u donker...ik weet eigenlijk niet echt of dat in Nederland anders is, maar dat maakt niet uit, ik heb echt liever meer daglicht! ;-) Moet binnenkort toch echt winterboots gaan kopen, da's duidelijk geen overbodige luxe!
Ben inmiddels weer wat meer aan het sporten, twee keer per week op de ergometer en hoop dat nog wat op te voeren, al is ergometeren in je eentje wel SAAI! Ondanks de tv's die overal in de fitnessruimte hangen is de motivatie soms wat lastig op te brengen, Vincent: kun je niet af en toe even langs komen om te ergometeren?? ;-)
Wat de studie betreft gaat het nog steeds allemaal goed, 68 van de 75 punten op mijn vorige statistiek opdracht en 94% op mijn midterm economie terug deze week, dus dat gaat nog steeds wel goed. We hebben nu een nieuwe statistiek (of eigenlijk officieel meer econometrie) opdracht waar ik vanmiddag met twee van mijn klasgenoten aan heb zitten werken, maar waar we echt geen touw aan vast konden knopen. Dat wordt dus echt nog even puzzelen... Over onze kwantitatieve methoden cursus was deze week nogal wat commotie, omdat de professor naar onze mening ongeveer een jaar aan statistiek/econometrie in één trimester probeert te proppen, en dat dan bovendien ook nog eens voor een groep waarvan de meesten nauwelijks wiskundige kennis hebben. Dat betekent niet dat we het niet snappen, het is meer dat we wat meer tijd nodig hebben om de boel echt te laten bezinken en te doorgronden. Maar ja, die tijd is er niet, want we hebben aan het eind van deze maand een tentamen, daarvoor moeten we nog twee opdrachten maken en over een maand moeten we een regressie-analyse van een onderwerp dat we zelf kiezen hebben geschreven... Dus was er 'overleg' met de professor, maar dat leidde helemaal nergens toe, behalve dat hij nu nog minder flexibel is in zijn aanpak en vindt dat we niet zo moeten zeuren want we zijn tenslotte PhD studenten. Nou ja, ik houd me maar vast aan de 'apothecary' uit 'Shakespeare in love', die de hele tijd zei: "It will all work out", en als iemand dan vroeg: BUT HOW????, zei hij alleen maar: "I don't know, it's a mystery...";-)